RÖKT SIK

Zaterdag 23 augustus; Håveruth - Köpmanbro
Morgen worden de sluizen in het kanaal niet meer bediend omdat het seizoen is afgelopen. We doen nog even snel een witte was en varen tegen het middag uur in een lekker zonnetje terug naar Upperuth. De jongen van de sluis, sluist ons er snel doorheen. We rekenen af en van zijn moeder in het kleine winkeltje horen we dat ze tussen drie en vier uur gerookte vis (RÖKT SIK) ophaalt bij de vissers. We blijven daarop wachten aan de wachtsteiger buiten de sluis. Het is tijd voor de lunch en een kop thee. De rondvaartboot waarop wij gisteren voeren komt hoog boven ons de sluis in varen. De kapitein herkent ons en zwaait vriendelijk. Jan maakt een video opname en Henneke een foto. De sluisjongen komt ons zeggen dat zijn moeder vis heeft en hij maakt een paar foto's van Lena, ook aan boord. Hij verzameld foto's van bijzondere boten die de sluis passeren, in twee jaar heeft hij er al ongeveer 700. We kunnen maar een vis kopen omdat er weinig van is. Aan het einde van de middag zijn we weer in Köpmanbro bij de vriendelijke sluis-mevrouw. Het lijkt wel of we elkaar allang kennen. We geven de geleende kaart terug en betalen voor de overnachting en douche in de Gastenhamn. Alweer zijn we de enige boot. We maken nog een lange wandeling langs de huizen in het bos met de gazons waar Zweden zo gek op zijn; Over de spoorbrug achter de vakantiehuisjes in het bos op de rotsen langs de kust van de Vänern. We zien de mevrouw van de Camping die gisteren het liggeld kwam innen met haar man aan de uitbreiding van hun vakantiehuisje, waarover ze gisteren vertelde, bouwen. Later komen we een oude Duitse mevrouw tegen die ons de weg wijst door het bos waar we vanaf een hoog punt over de Vänern kunnen uitkijken. Het uitzicht en de omgeving zijn geweldig, jammer dat het fototoestel aan boord is gebleven. We staan op grote glad afgesleten rotsen waarin de ijstijd-gletsjersporen duidelijk te zien zijn. Rondom en aflopend richting kust korte dennen en berken. We zien de grote verlaten loods en masten kraan van Köpmanhamn en de rots-eilandjes waar we het begin van de week doorheen voeren. De zon staat al laag en maakt lange schaduwen. De dagen worden snel korter en eerste tekenen van de herfst zijn al zichtbaar. Terug op Lena is de zon onder, met een extra trui aan eten we toch lekker in de kuip. Het is heerlijk stil.