Het adres voor de nieuwe blog (2010) staat op een nieuwe locatie!

http://www.zeilschiplena.blogspot.com

zaterdag 9 augustus 2008

Wolkbreuk boven de stad

Zaterdag 9 augustus; Svegön - Åmål
Tussen de buien door varen we voor de derde keer terug naar Åmål om te fourageren, water te tanken en de vuilwatertank leeg te zuigen. Als we bij het restaurant aanleggen krijgen we een stortbui over ons heen waardoor we binnen enkele minuten doorweekt en koud zijn. De winkel waar ze misschien aquarel verf verkopen is dicht maar we zijn een kwart voor twee bij de Systeembolaget (sluitingstijd 2 uur). We slaan voor 2 weken wijn in. In de naastgelegen supermarkt doen we een deel van de boodschappen, morgen de rest. Er is een wolkbreuk in volle gang als we buiten komen. Met anderen staan we te schuilen tot het ergste voorbij is. Dat lijkt voorlopig niet het geval en we kruipen in onze capuchon en raken voor de tweede keer doorweekt. Als we weer in de droge kleren zitten en de boel is opgeruimd (het natte spul blijft buiten onder de buiskap) drinken we de laatste Korewijn. Henneke vat het haakwerk op en Jan haalt een 24-uur internet kaart. De website moet nodig aangevuld, er is nog veel te schrijven.

vrijdag 8 augustus 2008

Bezoek bij de open haard

Vrijdag 8 augustus; Svegön
Enorm veel regen vannacht.
We verhuizen na de koffie naar het clubhuis. De open haard gaat aan en het scrabblespel op tafel. In de loop van de middag legt een zeilboot aan. Een in zwaar nat zeilpak gehulde man komt in de regen naar boven lopen en even bij ons zitten een glas wijn mee drinken, hoewel hij tot moslim bekeerd is vanwege zijn tweede huwelijk. Zijn vrouw, die met hun baby thuiszit en volgende week er een paar dagen tussen uit gaat, komt uit Irak en kon anders niet trouwen met hem. Hij verteld over hun reis door Egypte en naar familie in Irak. Hij hoeft er nooit meer naar toe en vindt het er smerig, de kinderen bedelen agressief, mensen denken dat hij schatrijk is omdat hij uit Zweden komt (waardoor alles veel duurder wordt gemaakt) en ze werden bestolen in Kaïro in hun hotelkamer. Het is en beer van een kerel; Zo stel je je een Viking voor, loodgieter van beroep, hij is met zijn broer die even verderop woont wezen zeilen. Hij is trots op hun clubhuis en gebruikt 's winters de Sauna, met windkracht 5 Bft zeilt hij niet op de Vänern vanwege de hoge golven. Hij heeft een kleine trailerbare boot, daarmee kom je overal en gemakkelijk en veilig.
Hij is nog maar net naar zijn boot terug, als we er nog een zien aanleggen. Twee jonge stellen en twee kleine peuters staan even later in de keuken. Zij gaan de grote zaal van het clubhuis klaarmaken voor een bruiloftsfeest morgen van een van hen. Zij zijn zusters, een van hen is anderhalf jaar geleden getrouwd met een Amerikaan, ze wonen in Seattle-Amerika en gaan nu hun feest vieren voor de Zweedse vrienden en familie. Hoewel het geen enkel probleem is dat wij blijven zitten, gaan we, na een leuk gesprek, toch maar afwassen en opbreken. We lijken wel een beetje eenkennig te worden na zo'n lange tijd op ons bootje en eten er lekkere hete kidneybonen in chili saus.

donderdag 7 augustus 2008

Brood en open haard


Donderdag 7 augustus; Svegön
Veel te vroeg worden we gewekt door de waterstag (onder de boegspriet) die tegen de steiger komt. Jan (wie anders) doet snel een zeiljas over zijn warme blote slaapvel en viert de landvasten op het voordek een beetje, de regen en wind trotserend (wat een zeebonk) De golfslag is hoger geworden en het waterpeil is gedaald door verwaaiing. In luttele minuten is het probleem geklaard en kan Jan zich weer lekker opwarmen aan Henneke. Het gistbrood van gisteren is geslaagd, maar minder smakelijk dan we gewend zijn. Het is drie-granen meel, wat wil zeggen wit meel met drie verschillende soorten zaden gemengd. Het is wel iets steviger dan het gebak uit de winkels. De laatste melk wordt gekookt voor het overheerlijke tweede kopje koffie.
Het zal de hele dag nat en winderig blijven en de volgende depressie is al over Holland (dat zeggen ze hier op de scheepsradio) getrokken onze richting. De barometer daalt later ook tot onder de 980 hPa. We verhuizen met de laptop, het keyboard en een tas vol naar het clubhuis waar we de open haard aan steken en de rest van de middag en avond bivakkeren. Op een droog moment als Jan in de grote zaal het toetsinstrument mishandeld gaat Hen nog even op de steiger met een aquarel (Onthouden voor Scrabble) aan de gang. Boven het orkest uit hoort Jan haar roepen, Paniek! Doodschrik. Hij ziet Hen beneden over de boegspriet Lena op hollen. Van de trap af gekomen komt Henneke uitgekleed de kajuit uit en probeert in de bijboot te komen. Ze heeft haar duurste en grootste penseel in het water laten vallen en wil er achteraan duiken of roeien. Jan ziet de kwast als een dobber naast de bood drijven en zegt Hen zijn benen vast te houden om buitenboord bungelen de drenkeling op te vissen. Gelukt! Maar wel een bijna doodschrik om een haarstok.
We nemen een tasje mee het bos in om Cantharellen te zoeken. We zagen van de week ook iemand die zakken vol gevonden had in het bos op dit eiland. Het barst er van de paddenstoelen maar we vinden niets wat we op durven eten. Het bos ruikt wel erg lekker na al die regen, ook de muggenstand lijkt erop vooruit te zijn gegaan.

We geven het op en maken in de keuken een heerlijke grote pizza met zwarte champignons (zaterdag gekocht). Tot het donker wordt zitten we bij de haard en luisteren naar Teleman en Couperin uit de laptop. Het regent weer.

woensdag 6 augustus 2008

Alleen op een eiland

Woensdag 6 augustus; Svegön
Windstil als we opstaan, de lucht breekt open en de zon schijnt weer. We zwaaien de bootjes die allemaal vertrekken uit. Jan vaart de boot naar de andere kant van de steiger omdat vanmiddag de wind 180° zal draaien en weer hard wordt. Henneke blijft op de steiger om de lijntjes aan te pakken. Het is zo gefikst (mag niet met een 'X' bij het scrabbelen) met dit mooie weer. Dan kneed hij -onder het motto van: “de aanhouder wint”- een brood van drie granen mix met gist dat hij van Brenda uit Arvika heeft meegekregen. Er legt er een kleine zeilboot aan met de clubvlag van Åmål. De schipper hoort dus bij dit clubhuis en wij zijn zijn gast.
Hij is met zijn broer, diens vrouw en blinde zoon, zijn zoon, schoondochter en kleindochtertje even voor de lunch en het strandje hier naar toe. Oorspronkelijk komt hij uit Kopenhagen waar zijn broer nog woont. Ook hij kan na 30 jaar nog steeds niet aan het Zweedse brood wennen en vindt knäckebröd helemaal een ramp. (wij houden daar wel van) Hij doet zijn boodschappen bij Netto in Åmål waar ze Deens brood verkopen, wij hopen ook Deens meel. Zulke gesprekken ontstaan aan de tafels op de steiger waar wij, bij de tomatensla met smakeloze mozzarella(!), de niet verbrandde kern van het brood van gisteren eten. De koele witte wijn is goed. We praten nog even over de zeekaarten en pilots van dit mooie gebied en de gekke drukte in de scheren op de westkust. Een bootje van de gemeentereiniging komt het huisvuil ophalen. Een bootje van de zeilclub brengt even later voorraden bier en tassen met inhoud en een grote dubbele koelkast die we later in de keuken terug vinden. Ze vertrekken met een boot vol afgedankte spullen die achter de sauna lagen opgestapeld. Vanaf vier uur zijn we weer alleen op het eiland. Drie kleine jongetjes komen in een bootje met buitenboordmotor vanaf de overkant op het eilandje spelen. Ook twee meisjes in een rubberboot leggen aan de lage steiger aan. Na twintig minuten zijn de kinderen weer weg. Wat heerlijk voor ze om in zo'n vrije ruimte te leven. We piepen broodjes op en maken hamburgers voor op de barbecue.
En steken de sauna maar weer aan. Het is dicht en donker bewolkt, kil en de wind neemt toe. Als we binnen zitten te zweten regent het een beetje. Dampend gaan we weer het meer in, dat nu veel kouder is dan voor de storm en regen. Toch heerlijk om, zoals Adam en Eva, in het paradijs te vertoeven. De lucht is gitzwart als we om 10 uur weer op Lena zijn. De wind fluit alweer om de mast en we duiken heerlijk onder het dekbed in het vooronder.

dinsdag 5 augustus 2008

Scrabble


Dinsdag 5 augustus; Svegön
De wind neemt iets af, maar het blijft een beetje sombere dag. Op Radio-Stockholm horen we dat er een zoektocht naar een motorboot gaande is. Later horen we dat er een onbemand Duits schip op de kust is gestrand en een ander Russisch zeilschip is vergaan. (later horen we dat de opvarenden zijn verdronken) Jan doet zijn zoveelste poging om een behoorlijk brood te bakken maar het deeg blijft een onbestendige massa. Het gaat, terwijl we in de keuken van het clubhuis op de heuvel de afwas doen, daar de grote elektrische oven in. Wij mogen, omdat het regent, scrabbelen in de kajuit. Henneke wordt eindelijk door Jan verslagen als deze zijn Q kwijt kan met 2x letterwaarde en er Quaker met 3x woordwaarde mee legt. In een volgende slag vult hij het woord aan met hoeden 3 x woordwaarde. Meer dan 180 punten erbij! Henneke, die de laatste keren steeds de Q uit het zakje pakte, hoopte er al op dat Jan die moeilijke letter zou pakken.

Er wordt op de voorstag geslagen, een man vraagt of wij iets in de oven hadden staan wat nu verbrand is. Dat klopt dus. Het brood is bijna zwart. Al drie weken wordt het niets meer met het brood. Het Zweedse brood vinden we niet om te eten. We hebben wel voor de zekerheid op-piep chiabatta's en stokbroodjes gekocht. Ook de ronde platte Polarbroodjes die we nu uitproberen smaken nergens naar. 's avonds eten we lekker pittige bami met veel groente en weinig Mie, want die smaakt ook al niet zo best weten we uit ervaring. Henneke krijgt 's avonds haar revanche. Jan pakt direct de 'Q' en legt op zijn derde beurt 'aqua' en later met de 'Y' Yen. Mooi toch? Daar steekt 'ex' met de 'X' toch magertjes tegen af. Dat Henneke wel wint, komt omdat ze meer geluk heeft. Zo is dat.

maandag 4 augustus 2008

Åmål - Svegön

Maandag 4 augustus; Åmål - Svegön
Er is slecht weer op komst volgens radio-Stockholm. De diepe depressie die nu stormkracht 10 Bft veroorzaakt op het Skagerak komt onze kant op. Vanmiddag zal het 7-8 Bft uit het Noord-Oosten worden op de Vänern. We kunnen in een uur weer op Svegön zijn waar we redelijk in de luwte aan de steiger kunnen liggen. Dat lijkt ons beter dan hier in de haven te blijven waar de wind straks recht in waait.
Bijna 8 uur. Jan blijft aan boord om de weerberichten te horen en het ontbijt te maken, terwijl Henneke nog even snel naar de WC moet en een douche neemt. Ze verliest haar slipper op de boegspriet die onder de steiger drijft en ook met de pikhaak niet meer op te vissen is. Een plukje riet houdt het schoeisel gevangen en als ze weer terug komt vissen we het vanuit de rubberboot op. Als Hen de ontbijtboel afwast gaat Jan nog even snel naar de apotheek, de Systeembolaget is tot 10 uur dicht, de rode wijn wordt deze week dus gerantsoeneerd. Inmiddels zijn we al een beetje bekend in dit vaarwater en durven we achterlangs de rots waar de vuurtoren op staat en tussen een paar eilandjes en stenen door te varen. Het scheelt een kwartier met de vorige keer. De wind neemt gestaag toe. Als we om half 11 aanleggen op de steiger liggen we precies tegenover de plaats waar we vorige week lagen. Toen was de wind Z-W nu wordt hij N-O. We hoeven hier niet bang te zijn voor hoge golven. Het strandje verderop dat het eiland met een grote rots verbindt is een goede golfbreker. De enige zeilboot die hier gemeerd lag vertrekt tegen de middag. Later komt er een motorboot naast ons liggen. Een vader met zijn vrolijk over de steiger huppelende 6 jarige dochtertje. De man spreekt amper engels. Ze gaan met een grote opblaas dolfijn naar het strandje, maar zijn weer snel terug, het waait harder, het regenend een beetje en het wordt kouder. We steken de sauna vast aan, het hout ligt ervoor klaar en een bijl staat in het blok. Terwijl de kachel heet wordt maken we een wandeling over het eiland. Op de rotsen aan de oostkant zitten we een tijd naar de brekende golven te kijken.
Terug op Lena hullen we ons in badjassen en nemen handdoek, waterketel en theepot mee het warme houten huisje in. Heet en bezweet het meer inlopen in de regen is het lekkerste wat een mens kan doen in deze omstandigheden ervaren we. Beetje zwemmen en dobberen en afspoelen onder de ijskoude buitendouche. Als we opnieuw dampend het water induiken, zien we nog twee kleine motorboten aanleggen naast de andere. Het waait hard maar de golven kunnen ons niet bereiken. 's nachts wordt de storm compleet. De landvasten kreunen rond de kikkers en de wind fluit om de mast. We slapen erg slecht en moeten aan onze storm van vorig jaar in Denemarken denken. De meerboei waaraan we lagen brak van zijn ketting en we strandden. Nu waait het minder en liggen we aan een (hopelijk) stevige steiger, maar zo'n oude ervaring speelt toch op.

zondag 3 augustus 2008

Åmål

Zondag 3 augustus; Åmål

Het lijkt wel weer een druilerige zondag te worden zoals 2 weken geleden. Kleine buitjes, beetje wind, soms en beetje zon. Terwijl we het ontbijt klaarmaken zien we de tot Kampeerauto omgebouwde oude Mercedes bestelwagen op de Camping aan de overkant van de haven staan. Om halftien stappen de onderwijzers aan boord met een stuk brood en een kruidensmeerkaasje als beleg. Ook moeten ze een restje melk voor in de koffie offeren omdat wij per ongeluk karnemelk hebben gekocht. Wij zorgen voor eitjes, pompelmoezen en marmelade. Gezellig in de kajuit. Het stel uit Stockholm is iets jonger dan wij en ook drie jaar geleden aan een tweede leven samen begonnen. Ze zijn onderweg naar een uitvoering van een toneelstuk 3 uur tijden verderop. Als ze na het ontbijt buiten een sigaret willen roken, is het mooi tijd om op te breken en brengen we ze naar de Camper die nu op de parkeerplaats bij de dancing staat. We bewonderen hun mobiele woning en wisselen adressen uit. Volgend jaar komen we misschien in de buurt, ze laten ons graag met Stokholm, 'een echte stad' kennismaken. Wij pochen een beetje terug over Amsterdam, maar blijven vandaag in de haven en het gemiezer liggen. Om teveel lamlendigheid te voorkomen maken we aan het eind van de middag nog een wandelingetje onder een waterig zonnetje door een volstrekt verlaten stad. Het zou het vervolg kunnen zijn van het schouwspel waaruit we gisteren wegliepen. De twee enorme supermarkten zijn de hele dag open. Er is één kassa open en minder dan een handjevol mensen binnen. We hebben uit chagrijn geen zin meer om te koken straks en nemen diepvries-lasagne en een bezemsteel voor de luiwagen mee. De stemming, die toch al niet best was, raakt door het eten van de Lasagne tot een volstrekt dieptepunt. De vraag waarom we het papperige geval toch op aten kunnen we niet beantwoorden voor elkaar. De espresso met bittere chocola maakt weer iets goed, een Korewijn versterkt dat nog eens en na het scrabbelen gaan we weer vrolijk naar bed.