alle zeilen bij en ook weer niet

Zondag 24 augustus; Köpmanbro - Dalbergså
Om tien uur liggen we in het zonnetje aan de wachtsteiger voor de spoorbrug. De intercom werkt niet. We bellen het telefoonnummer dat op het informatiebordje staat en horen dat de brug over een half uur draait, er ligt nog een zeilboot aan de andere zijde. We zetten ons tweede kopje koffie en zien de man aankomen lopen die de brug bediend, en varen even later det smalle vaargeultje tussen de rotsen door. We zwaaien naar de havenmeester van de camping en haar man die hun zomerhuisje verbouwen. Op het grote meer blijkt dat het kleine beetje wind dat er staat uit een gunstige hoek komt. Eindelijk kunnen eens alle vier de zeilen op en varen we met een slakkengang van 2,5 knoop (4,5 km/u) naar het zuiden. De stuurautomaat gaat aan en de volgende paar uren hoeven we alleen nog maar voor een uitgebreide lunch te zorgen en te genieten van de prachtige tocht. Het stukje scherengebied dat we door moeten is goed betond en op de hand ook goed te bezeilen. Na vier uur zeilen neemt de wind af. Jan zet de halfwinder op. Dat is altijd een hele klus. Alle andere zeilen gaan er af. De wind is te weinig om voldoende voortgang te maken. Het enorme rood-witte doek hangt slap over de boegspriet. Jammer van het werk. Er zit niets anders op dan de laatste drie kwartier op de motor het mooie riviertje naar de steiger bij de camping op Dalbergså aan te varen. Er zijn maar een paar ligplaatsen hier en er liggen zowaar bootjes. We kunnen nog achter een groot motorjacht meren. Aan deze steiger lagen we ook toen we in mei onze tocht over de Vänern aanvingen. Het was toen ook windstil maar ook bloedheet, de temperatuur valt nu wel mee. De man uit de grote motorboot komt een praatje maken. Hij is Zweed, woont op Malta, maar feitelijk op zijn boot, spreekt goed Nederlands omdat zijn vader Nederlander is. Afgelopen jaar heeft hij in Sneek in Friesland overwinterd. De zwaluwen zijn nog lang druk met muggen vangen om voor de grote trek naar Afrika voldoende energie te hebben. Ook vliegen er steeds groepjes ganzen aan ons voorbij: Het lijkt wel of ze formatievliegen oefenen. We vragen ons af of de natuur eigenlijk wel zo efficiënt is en hoe de evolutie in deze gevallen is verlopen. We zullen de vraag aan het radioprogramma Vroege Vogels voorleggen.