Dinsdag 29 april.
We zijn veel te vroeg op Schiphol ondanks de file op de A10 waar de taxichauffeur zijn schouders over ophaalt. Gelukkig kunnen we wel direct inchecken zodat we verlost zijn van de enorme hoeveelheid bagage die mee moet. 80 kilo extra reserveren was geen overbodige luxe blijkt op de weegschaal. De tas met kleding weegt al 20 kg. Daar komt een erg grote doos bij van 15 kilo waarin de nieuwe windcharcher zit (die hadden we beter direct vanuit Engeland naar Denemarken kunnen laten sturen bedenken we dus te laat) Dat is er de rol nieuwe rubber vloerbedekking 1meter breed met een doorsnee van 40 cm en twee loodzware rugzakken. Zonder problemen gaat de zaak in de bagagekar en achter de balie. De laptop en handbagage gaat mee door de douane. Het gaat allemaal zeldzaam vlot. Om halfzeven zitten we al in de "lounche" een deftige naam voor een pluche wachtkamer waar een biertje € 4,- kost. Het is er nog rustig. Als we om half negen mogen "boarden" betekent dat nog een kwartier lopen en wachten op een smalle betonnentrap. Er is geen slurf, we gaan vanaf het platform de trap op het vliegtuig in en zetten ons op de tweede rij stoelen. Het wordt al donker als het vliegtuig opstijgt. Het is tamelijk helder als we langs de afsluitdijk vliegen en de Waddeneilanden goed kunnen onderscheiden. De auto's beneden ons op het Friese land hebben de lichten aan. We krijgen broodjes en vruchtensap van de Zweedse stewardess en boven Denemarken is het al volledig duister. Het is mooi om vanuit de lucht de verlichte wegen dorpen en steden te zien. We herkennen Kopenhagen en de brug over de Sont die de stad met Malmo in Zweden verbindt. Een halfuur na de landing hebben we ook alle bagage op de karren geladen. We pinnen nog geld en zakken af het station in waar we een gereedstaande trein induiken. Tijd om de strippenkaart af te stempelen hebben we niet. De conducteur die ons zag sjouwen heeft er geen probleem mee als we dat snel op het volgende station doen. De roltrappen van het hoofdstation van Kopenhagen nemen we alsof we hier al helemaal thuis zijn (wat natuurlijk ook een beetje zo is) We kennen de weg en om kwart over elf zitten we in een taxi naar de jachthaven. Een deel van de bagage moet op de achterbank. Het is half twaalf als we de steiger oplopen en merken dat er een slijmerige vloeistof uit een rugzak lekt. Het is de fles algverwijderaar voor het dek. Gelukkig blijft de schade beperkt tot een nat en vuil boek (pilot Zweedse westkust). Nog voor middernacht zitten we in de kajuit met de kachel aan en een glas Korewijn op tafel. We toasten op de nieuwe tocht en zijn blij weer aan boord van Lena te zijn. Het schip is fris, schoon en droog de winter doorgekomen.
Woensdag 30 april.
Wat slaapt het toch altijd heerlijk op een boot zolang het niet stormt. We zijn op tijd wakker, maar draaien ons nog een paar keer om. Vijf weken rondzwerven over de Oostzee,of Baltische Golf staan ons te wachten. Het weer bepaalt of we vanuit het westen -Gotenburg- of het oosten -Stokholm- het Göta-Trollhätte kanaal zullen doorvaren. In het totaal zo'n 600 km dwars door Zweden en in het totaal een tocht van veel meer dan 1000km dit jaar. Maar misschien wijzigen de plannen wel, we zijn nergens aan gebonden. De eerste week van juni weer terug naar Nederland, maar we laten de boot dan wel ergens in een haven liggen. We gaan lopend naar het Centrum van Kopenhagen om het eten voor de komende dagen in te slaan. Morgen is het Hemelvaartsdag en is alles gesloten. We weten de weg en de Winkels waar we het liefste onze inkopen doen. (Irma heeft veel biologische artikelen) Weer een loodzware rugzak idem tas en een nieuwe strippenkaart. De busnummers zijn veranderd, maar de halte is nog op dezelfde plaats. Om twee uur zijn we alweer terug op de haven. Met iemand van de werkplaats bespreken we de mogelijkheden van een beugel aan de bazaanmast voor de windmolen. Hij vindt dat heel wat minder eenvoudig dat de afbeelding en opmerkingen daarover in de handleiding van het ding. Daar moet eerst beter op gestudeerd worden dan mijn schetsje. Zijn lasser is er vrijdag weer maar gaat snel op vakantie we spreken af om dan verder te overleggen.
Na de tomatensalade pakt Henneke de kledingtas uit en hijst Jan de nieuwe wifi apparatuur de mast in. We willen wel als het even kan over draadloos internet kunnen beschikken. We realiseren een trage verbinding waardoor we journaalbeelden van de koninginnedagfeesten in Nederland kunnen zien. De Ipod kan nu ook op de geluidsinstallatie worden aangesloten. Thuis hebben we minstens 200 CD's op de hoogste MP3 kwaliteit gekopieerd want de Deense klassieke zender is vergelijkbaar met radio 4. 's Avonds eten we in het restaurant van de zeilclub het Deense dagmenu van veel varkensvlees met aardappelen en rode kool. Het is boers eten, de aardappels zijn heerlijk hier. Het bier is voortreffelijk de mensen zijn vriendelijk. We voelen ons alweer thuis.
