Het adres voor de nieuwe blog (2010) staat op een nieuwe locatie!

http://www.zeilschiplena.blogspot.com

zaterdag 2 augustus 2008

restaurant/disco/casino/nachtclub

Zaterdag 2 augustus; Svegön - Åmål

Voor de derde keer binnen twee weken varen we de smalle haveningang van Åmål door en leggen aan aan de steiger waar we de eerste keer ook lagen. De Duitse zeilboot is gelukkig vertrokken. Het is al drie uur; we moeten eerst naar de systeembolaget, die vroeg sluit, voor wijn en naar de supermarkt voor de rest.
Het idee van ijswater in de koelbox blijkt inderdaad te werken, maar het is nu ook veel minder heet dan vorige week. Nu is hij weer gevuld voor een week en de bevroren ijszak leggen we er voor de zekerheid ook bij. Het avondeten is nog niet op of uit het restaurant/disco/casino/nachtclub komt muziek. Rolling Stones, Bob Dylan enzo. Klinkt niet slecht, het is live. We liggen vrijwel tegen de tent aan en gaan een kijkje nemen. Buiten op het terras speelt een goede 4 mans band, de toegang is vrij. Er is weinig publiek; aan de tafeltjes wordt gegeten. Wij schuiven aan bij een Zweeds stel die voor ons uit het Zweeds vertalen dat er nu een paar liedjes van de beroemde Hollander Cornelis Vreeswijk worden gezongen. (Die van: “De nozem en de non”) We hebben een leuke avond, Hij is kunst-leraar en zij is onderwijzeres op een Waldorf-school (Antroposofisch). Een paar weken geleden was hij nog met zijn klas in Amsterdam op een kunstreis; Leuk voor Henneke om een collega te ontmoeten, zoiets schept een band. Morgen komen ze op Lena ontbijten. Als om 11 uur de muziek stopt is er vrijwel geen publiek meer over. De disco achter de bar draait volop zijn dreunen en flikkert zijn lichten, maar er is geen mens te bekennen. Twee geüniformeerde bewakers lopen dreigend rond zonder iets om handen te hebben en de black-Jack dame achter de halfronde tafel speelt met haar fiches. Aan de bar hangen 5 meter van elkaar twee mannen. Het is een merkwaardige surrealistische bedoening hier. Buitengekomen staan een paar mensen zwijgend te roken. Het lijkt wel of we uit een lange dreigende intro van een thriller weglopen. De camera zwenkt van ons weg en de kijkers worden meegevoerd naar wat zich hier achter de schermen werkelijk afspeelt. Wij sluiten ons veilig op in het vooronder en vallen ondanks de disco snel in slaap.

vrijdag 1 augustus 2008

Winterstalling?

Vrijdag 1 augustus; Svegön
Eindelijk denkt Jan er aan om met het dok in Sjotorp te bellen om afspraken te maken voor de winterstalling. Het antwoordapparaat geeft een ander telefoonnummer, maar als we het bellen blijkt zijn Zweeds ontoereikend.
Op de steiger vraagt hij aan iemand om het nummer voor hem op te schrijven. De man blijkt zelf kortgeleden eigenaar te zijn geworden van een voormalig werfje waar ook schepen voor de winter gestald worden. Het is in Vanersburg, we hebben het zien liggen toen we er waren. Na enig overleg over tijden en prijzen lijkt het ons wel wat. We spreken af om tijdig te bellen als we het laatste weekend van augustus de boot daar brengen en uit het water laten takelen. Verder maken er opnieuw een lekkere luie dag van in dit subtropisch zwemparadijs. 's Avonds gaan de laatste worstjes op het vuur en de laatste rode wijn in het glas. Morgen alweer boodschappen doen.

donderdag 31 juli 2008

Patronen

Donderdag 31 juli; Svegön
Zoals meestal is het na zo'n avond barbecue bij Zweden (en dat lijkt in de vakantie dagelijkse praktijk) 's ochtends nog lang stil op de steiger en is men ook minder spraakzaam. We komen met onze kaarten tevoorschijn zoals afgesproken en er worden enkele mooie plekjes en aanvaar gegevens op aangetekend. Er zijn in het hele gebied waar we nu varen geen plaatsen waar we boodschappen kunnen doen of water en dergelijke kunnen bijvullen. We zullen dus over een dag of wat weer naar Åmål terug moeten. Jan doet de bevroren waterflessen in de koelbox, wat voldoende werkt voor de wijn, bier en het water. Na enkele uren is de temperatuur gedaald tot 5 graden. De melk is al over de datum heen en zuur. Als we op deze manier de box een beetje koel houden, dan zal de compressor ook minder hoeven te werken als we hem weer volstoppen later. Henneke heeft eindelijk haar acht maal zes verschillende gekleurde blokjes gehaakt die nu tot een dekentje aan elkaar gemaakt moeten worden.
Op de tafel wordt de zaak uitgespreid, maar de vraag is hoe het geheel qua patroon (of toevallig) en kleuren er uit zal zien. Jan komt te hulp met mathematische modellen voor het mozaïek die een grote verscheidenheid opleveren. We maken foto's om de verschillen te kunnen vergelijken. We zijn er uren mee bezig tot een keus is gemaakt. Als Henneke de blokjes aan elkaar haakt, is Jan op papier nog uren met het idee bezig. Hij ontdekt er muzikale motieven in die hij probeert uit te werken. Uiteindelijk moet het patroon daardoor aangepast worden. Voor Henneke is dat geen probleem doordat het aan elkaar haken veel moeilijker gaat dan het lijkt, en de verdere dag wordt besteed aan het opzetten en uithalen van wat een dekentje moet worden. Jan pielt -voor het eerst deze vakantie- op het keyboard met hele-toonsladders en motieven uit het dekentjes patroon. Uiteindelijk leidt dat tot het bekende gerag op de toetsen en de drumcomputer. Door het gebruik van een hoofdtelefoon blijft een oorlog met Zweden uit.

woensdag 30 juli 2008

Wartaal en drank

Woensdag 30 juli; Svegön
Een prachtige erg warme dag. Regelmatig even het water in is beslist een noodzaak. We verhuizen vandaag met boeken, eten en drinken naar de bomen op de rotsen bij het strandje. Hele dag luieren dus. 's avonds grillen we een worstje bij de grote publieke barbecue en eten aan een van de vele houten tafels op de steiger. Een paar Zweden knopen een praatje aan.
We willen graag tips over interessante plaatsen waar we met de boot kunnen komen. Morgen voor ze vertrekken halen we de kaart erbij dan kunnen ze het preciezer aanwijzen. De uitspraak van Zweedse plaatsnamen is vaak onbegrijpelijk voor ons. Ze kunnen dat wel begrijpen en ook voor Zweden geldt dat de uitspraak je het gewoon moet weten, er zijn taalkundig vaak meerder variaties mogelijk maar soms slaat de uitspraak helemaal nergens op. Een paar mensen hebben duidelijk meer gedronken dan gezond is. Een man heeft het over een sterk alcoholisch drankje dat ze zelf graag brouwen, een nationale sport heet het. Hij zal ons er wel van laten proeven en gaat naar zijn boot, waar hij niet meer uit vandaan komt.

dinsdag 29 juli 2008

Åmål - Svegön

Dinsdag 29 juli; Åmål - Svegön
Het is gaan waaien vannacht en bewolkt als we opstaan. Na het water tanken willen we weg om de rest van de week bij rustige eilandjes of voor anker door te brengen. We zien dat de Duitsers nog steeds op de zelfde plaats liggen en vragen ons af of we ze op een of andere wijze hulp kunnen bieden, maar dat kan ook verkeerd worden opgevat. Misschien zien wij het wel verkeerd. Voor we uitvaren gaat Jan poolshoogte nemen. Ze liggen alweer in bed, na om 6 uur de golven verderop gezien te hebben. Dat was veel te veel voor ze, ze wachten rustiger weer af. Wij varen wel weg. De golven vallen wel mee: de wind is ongeveer 4 Bft. We varen op de motor er tegenin richting eilandjes 4 mijl zuidelijker. Het eerste eiland Svegön is geweldig. Er liggen een paar bootjes met hekboei aan een hoge steiger. Er is een strandje, clubhuis, barbecue en een Sauna.
We kunnen de inhoud van de koelbox in de koelkast leggen en een grote fles water in de vriezer. Met die fles blijft de koelbox zonder stroomgebruik beschikbaar voor wijn en bier. Het kleine eiland is deel van een groter natuurreservaat lezen we op een groot informatiebord. We maken een kleine wandeling naar de steiger voor kano's aan de zuid-west kant. Daar is ook een vuurplaats waar het brandhout al klaar ligt. Tegen de avond is de wind gaan liggen en de lucht weer opgeklaard.

maandag 28 juli 2008

Ankerbaai - Åmål

Maandag 28 juli; Ankerbaai - Åmål
Door de hitte en de koelkast zijn de accu's bijna leeg. We gaan terug naar de haven van Åmål om ze op te laden en intussen nog wat extra goed houdbare voeding te kopen. We zien bij het binnenlopen van de haven de mooie Duitse boot nog op dezelfde plaats liggen en vragen ons af of er soms wat aan de hand zal zijn. Er is niemand aan boord. We zijn aangemeerd voor het restaurant, er zijn verder geen vrije plaatsen. We sluiten de stekker aan en staan even later in de rij voor een ijsje dat we opeten in de schaduw van hoge bomen op een oud kerkhof waar nog 2 grafstenen staan. Het is nog steeds erg warm. Niet prettig als we naar een afgelegen maritieme winkel, die geen Cobbs-gril verkoopt, en daarna door het stadje lopen voor de supermarkt. We zitten nog een tijd met een boekje op het gras onder de bomen en drinken een bier op het terras bij een restaurant/disco/casino (!) Aan het eind van de middag is de accu nog lang niet vol, we besluiten om hier maar te blijven en er het beste van te maken. Later op de avond gaan we op het terras waar we waren slecht eten. 's Avonds laat komt het Duitse stel nog een kop thee drinken aan boord. Ze zijn de hele dag op de fiets weggeweest. Morgenvroeg om 6 uur willen ze echt vertrekken. We krijgen de indruk dat ze erg opzien tegen alle sluizen die ze passeren moeten.

zondag 27 juli 2008

Ankerbaai

Zondag 27 juli; Ankerbaai
De zonnetent hebben we op laten staan vannacht, in de kuip is het best uit te houden. Eenden lijken het aan te voelen als er ontbeten wordt. Zij maken het enige geluid op het rimpelloze water. Zij mogen het oude brood, dat na twee dagen verkruimeld, op eten. Wij hebben weer een vers brood op tafel. Jammer dat het nog steeds niet voldoet aan onze eisen. Maar de koffie is nog steeds geweldig. Het wordt een heerlijk luie zondag, boekje lezen, haakwerkje haken, beetje om ons heen kijken en siësta houden als de Zweden weer met hun bootjes beginnen. Dan gaat de rubberboot in het water. Aan een echtpaar dat in een kano voorbijkomt vragen we waar we aan land kunnen op niet privé terrein;
We willen even de benen strekken en een vuurtje stoken om te eten. Het is 10 minuten roeien naar een tweepersoons strandje verscholen in de met riet begroeide oevers koel onder hoge bomen. De fles wijn wordt uit de volle etenstas gevist, maar de glazen zijn we vergeten. Henneke ziet het als haar omissie en roeit terug, Jan zorgt voor de braai. Later op de avond roeit hij ook nog een keer hen en weer voor spul tegen de muggen en nog een beetje wijn. De zon kleurt de omgeving roze en paars als we voldaan weer aan boord van Lena stappen.