Stormnacht

Zaterdag 12 juli; Boshamn-Luro.
Weinig tegenwind maar lekker zonnetje. 2uur varen op de motor naar een eiland in de Luro Archipel. Voorzichtig tussen de rotsen door komen we aan bij een klein steigertje met een paar bootjes. Als we langs de steiger het haventje in willen varen, worden we gewaarschuwd dat het te ondiep voor ons is. We moeten op kop steiger aanleggen met het hekanker. We maken een wandeling door het bos en zwemmen in een ondiepe baai waar riet langs groeit.
Bij terugkomst worden we gewaarschuwd voor opkomende harde wind, we liggen daar straks dwars op voor de havenmond erg ongunstig. Er vertrekt een zeilbootje, en iedereen schuift een stukje op dan kunnen we er nog naast. Met rubberboot halen vriendelijke mannen het hekanker op en verleggen het. Mooi op tijd want twee uur later staat er een kleine storm die ons de hele nacht uit de slaap houdt. De boot, -wij vangen als eerste boot de meeste wind en golven- springt op en neer en de landvasten kraken hevig rond de kikkers.

Sauna

Vrijdag 11 juli; Boshamn.
De bewolking is minder, regelmatig schijnt de zon tijdens onze (echt) lange
wandeling naar Ulleredsbro waar een bruggetje is en ooit iets historisch heeft plaatsgevonden, We vinden er niets van terug maar gaan ook niet op zoek. Wel eten we een ijsje bij wegtentje en op de terugweg een broodje garnalen bij een jachthaventje. We nemen ook een gerookte forel mee voor het avondeten. Het lijkt nu echt mooi weer te worden. We komen weer door het eikenbos waar een aantal eeuwenoude bomen staan met een doorsnede van minsten twee meter.
Teruggekomen gooien we hout op de kachel in de Sauna en een uurtje later rusten we er zwetend uit. Henneke koelt zich af onder een emmer met gaatjes in de bodem die -gevuld met water uit het meer- de koude douche is, Jan zwemt vanaf de steiger in het water van 16 graden.

Bosvruchten

Donderdag 10 juli; Boshamn.
Er is weinig wind, maar ook de windmolen lijkt niet meer te werken. Dat zoeken we nog wel een andere keer uit. Het is een sombere dag met zo nu en dan een beetje regen.
Als het een beetje opklaart wandelen we door het bos, er staan veel vakantiehuisjes en er groeien bos- en aalbessen en kleine rode kersen aan de bomen.
Verder hangen we een beetje in de boot, Hen met haakwerk, Jan ordent zijn spullen en zet een nieuw scharnier in de kajuitdeur.
Hij monteerd de nieuwe penneblokken die hij tuis heeft gemaakt, alles past en het ziet er netjes uit. We zijn al helemaal vergeten dat we onze reis een maand hebben onderbroken.

brood

Woensdag 9 juli; Lidkoping-Boshamn.
Het brood ziet er vreemd uit, slecht gerezen en het brokkelt uit elkaar. De smaak is
goed, het eitje en de grapefruit zijn heerlijk. De zon komt voorzichtig door de wolken heen. Jan koopt nog een tweede accu want hij vertrouwd het andere oude exemplaar toch ook niet. Monteren kan onderweg wel. Na de lekkere koffie zijn we zijn klaar voor vertrek. Jammer dat er vrijwel geen (tegen) wind is en we 2 uur op de motor moeten varen tot het volgende haventje. Onder het varen eten we onze gebruikelijke lunch met haring in dillesaus en een licht biertje.
Vanaf het meer is de aanlegsteiger verscholen achter een bebost bergje. We varen een fjord met niet zulke hoge oevers en verschillende eilandjes in, het lijkt meer op een riviermonding.
Een prachtige omgeving met veel afwisselende begroeiing. Er liggen enkele boten met de kop naar de steiger en het hek aan een boei. Er is hier nog plaats genoeg bij de SVV (landelijke zeilclub) waar we gratis liggen aan mooie steiger met stroom, tafels en banken, barbecues en Sauna, mini strandje voor de kleine kinderen. Het grote clubhuis, dat op een heuveltje ligt is vrij toegankelijk incl. het gebruik van de keuken. We maken de barbecue aan voor een hamburger

koffie

Dinsdag 8 juli; Lidkoping.
Het knackebrod dat we op de Lena lieten liggen smaakt nu echt naar oud en muf karton, zonde van de oude kaas die ook zonder onderligger goed smaakt. De italiaanse koffie uit Denemarken smaakt nog steeds naar niks, die stoppen we in een bus voor als we echt niets beters meer hebben. De espressobonen die we van huis meenamen zijn geweldig. Met twee kilo houden we het wel twee maanden vol hopen we. De vriendelijke havenmeester komt afrekenen, hij blijft op zijn gemak nog een uurtje bijpraten, hij heeft vakantie maar moet ook soms werken. Het flesje jenever neemt hij graag aan. Als jonge man was hij ooit een keer in Amsterdam geweest en maakte hij stevig kennis met deze spiritualiën, inmiddels is hij wijzer geworden. Daarna hebben we proviand voor een week en een accu gekocht. Dat was de rest van de dag dus sjouwen en stouwen, maar het weer klaarde gelukkig een beetje op. Jan kneed nog een brood voor het naar bed gaan, maar het deeg wil niet lekker elastisch worden.

Deel 2, Terug naar Zweden

Maandag 7 juli; Amsterdam-Lidkoping. We willen tegen negen uur op Schiphol zijn om de bagage af te leveren, we hebben meer bij ons dan als handbagage mee kan. Inchecken hebben we al via internet gedaan. Het is druk op Schiphol waar we net op tijd de bagage afgeven. Een merkwaardig gevormd pakket waarin Jan teakhouten latjes en hout voor het nieuwe pennenbalk heeft verpakt willen we als handbagage proberen mee te nemen. Het pakket lijkt op een flink jachtgeweer, en de beveiligingsmensen maken er grappen over. Als Jan zegt dat ook het maken van een grap over een zogenaamd wapen je een veroordeling kan opleveren, zeggen de uniformen lachend dat dit wel voor ons geldt maar niet voor hen. We zijn ondanks de lange rij redelijk snel door de securitycheck heen. We kopen nog een fles Korewijn voor ons zelf en een fles jonge Bokma voor de havenmeester die voor ons regelde om een maand te kunnen blijven liggen op een gastenplaats. Als we bij de gate aankomen is men juist aan het instappen toe. We hebben ruime plekken bij de nooddeur en de vriendelijke stewardess geeft ons instructies hoe we in geval van nood de deur eruit moeten halen en naar buiten gooien, behalve als de motor of de vleugel in de fik staat. Ze zeggen dat vliegen erg veilig is, maar in bus en trein krijg je nooit zo'n verhaal te horen van de conducteur. Klokslag tien vliegen we op, om vijf kwartier en een redelijk kopje koffie met een chocoladewafel later op Gotenburg te landen. De bus naar het station staat al klaar. Om half een proberen we de bagagekluis waar al onze bagage precies in past af te sluiten nadat we er 40 kronen in hebben gegooid. Dat lukt niet, het ding is stuk. Alle kluizen zijn verder bezet. We slepen de bagage door Gotenburg waar we op een terras bij een Chinees eten. De enige trein die we vandaag kunnen nemen vertrekt pas om drie uur. Er wordt aan het spoor gewerkt en er zijn bussen ingezet, allemaal erg ingewikkeld en het duurt een uur langer. De trein zit barstens vol er moeten zelfs mensen staan. We stappen een station eerder uit want we herkennen het winkelcentrum. Dit is een stuk minder ver lopen naar de haven. Het is koud, somber en nat weer, het waait hard. De windmolen in de bezaansmast van Lena draait niet meer, er is een schoot in de wieken geschoten. Het is nog een heel gedoe om die vanaf het dek uit de wieken te slingeren. Daarna draait het ding weer en levert ook stroom.