Het adres voor de nieuwe blog (2010) staat op een nieuwe locatie!

http://www.zeilschiplena.blogspot.com

woensdag 6 augustus 2008

Alleen op een eiland

Woensdag 6 augustus; Svegön
Windstil als we opstaan, de lucht breekt open en de zon schijnt weer. We zwaaien de bootjes die allemaal vertrekken uit. Jan vaart de boot naar de andere kant van de steiger omdat vanmiddag de wind 180° zal draaien en weer hard wordt. Henneke blijft op de steiger om de lijntjes aan te pakken. Het is zo gefikst (mag niet met een 'X' bij het scrabbelen) met dit mooie weer. Dan kneed hij -onder het motto van: “de aanhouder wint”- een brood van drie granen mix met gist dat hij van Brenda uit Arvika heeft meegekregen. Er legt er een kleine zeilboot aan met de clubvlag van Åmål. De schipper hoort dus bij dit clubhuis en wij zijn zijn gast.
Hij is met zijn broer, diens vrouw en blinde zoon, zijn zoon, schoondochter en kleindochtertje even voor de lunch en het strandje hier naar toe. Oorspronkelijk komt hij uit Kopenhagen waar zijn broer nog woont. Ook hij kan na 30 jaar nog steeds niet aan het Zweedse brood wennen en vindt knäckebröd helemaal een ramp. (wij houden daar wel van) Hij doet zijn boodschappen bij Netto in Åmål waar ze Deens brood verkopen, wij hopen ook Deens meel. Zulke gesprekken ontstaan aan de tafels op de steiger waar wij, bij de tomatensla met smakeloze mozzarella(!), de niet verbrandde kern van het brood van gisteren eten. De koele witte wijn is goed. We praten nog even over de zeekaarten en pilots van dit mooie gebied en de gekke drukte in de scheren op de westkust. Een bootje van de gemeentereiniging komt het huisvuil ophalen. Een bootje van de zeilclub brengt even later voorraden bier en tassen met inhoud en een grote dubbele koelkast die we later in de keuken terug vinden. Ze vertrekken met een boot vol afgedankte spullen die achter de sauna lagen opgestapeld. Vanaf vier uur zijn we weer alleen op het eiland. Drie kleine jongetjes komen in een bootje met buitenboordmotor vanaf de overkant op het eilandje spelen. Ook twee meisjes in een rubberboot leggen aan de lage steiger aan. Na twintig minuten zijn de kinderen weer weg. Wat heerlijk voor ze om in zo'n vrije ruimte te leven. We piepen broodjes op en maken hamburgers voor op de barbecue.
En steken de sauna maar weer aan. Het is dicht en donker bewolkt, kil en de wind neemt toe. Als we binnen zitten te zweten regent het een beetje. Dampend gaan we weer het meer in, dat nu veel kouder is dan voor de storm en regen. Toch heerlijk om, zoals Adam en Eva, in het paradijs te vertoeven. De lucht is gitzwart als we om 10 uur weer op Lena zijn. De wind fluit alweer om de mast en we duiken heerlijk onder het dekbed in het vooronder.