Zoals meestal is het na zo'n avond barbecue bij Zweden (en dat lijkt in de vakantie dagelijkse praktijk) 's ochtends nog lang stil op de steiger en is men ook minder spraakzaam. We komen met onze kaarten tevoorschijn zoals afgesproken en er worden enkele mooie plekjes en aanvaar gegevens op aangetekend. Er zijn in het hele gebied waar we nu varen geen plaatsen waar we boodschappen kunnen doen of water en dergelijke kunnen bijvullen. We zullen dus over een dag of wat weer naar Åmål terug moeten. Jan doet de bevroren waterflessen in de koelbox, wat voldoende werkt voor de wijn, bier en het water. Na enkele uren is de temperatuur gedaald tot 5 graden. De melk is al over de datum heen en zuur. Als we op deze manier de box een beetje koel houden, dan zal de compressor ook minder hoeven te werken als we hem weer volstoppen later. Henneke heeft eindelijk haar acht maal zes verschillende gekleurde blokjes gehaakt die nu tot een dekentje aan elkaar gemaakt moeten worden.
Op de tafel wordt de zaak uitgespreid, maar de vraag is hoe het geheel qua patroon (of toevallig) en kleuren er uit zal zien. Jan komt te hulp met mathematische modellen voor het mozaïek die een grote verscheidenheid opleveren. We maken foto's om de verschillen te kunnen vergelijken. We zijn er uren mee bezig tot een keus is gemaakt. Als Henneke de blokjes aan elkaar haakt, is Jan op papier nog uren met het idee bezig. Hij ontdekt er muzikale motieven in die hij probeert uit te werken. Uiteindelijk moet het patroon daardoor aangepast worden. Voor Henneke is dat geen probleem doordat het aan elkaar haken veel moeilijker gaat dan het lijkt, en de verdere dag wordt besteed aan het opzetten en uithalen van wat een dekentje moet worden. Jan pielt -voor het eerst deze vakantie- op het keyboard met hele-toonsladders en motieven uit het dekentjes patroon. Uiteindelijk leidt dat tot het bekende gerag op de toetsen en de drumcomputer. Door het gebruik van een hoofdtelefoon blijft een oorlog met Zweden uit.
