Woensdag 16 juli; Djuro (Malberghamn)-Otterbäcken.
Het wordt tijd om diesel en verse proviand in te slaan. De gasthamn-gids geeft aan dat dat allemaal prima kan in Otterbäcken 20 mijl verderop. Windkracht 6Bft achterop, erg hoge golven, we gieren in 4 uur naar de haven en moeten achterin in een smal stukje langszij een steiger afmeren. Er is weinig manoeuvreerruimte en er is maar een plekje precies achter een zeilboot uit Nederland. Hen geeft snel het roer over aan Jan want met deze wind op Lena's kont durft zij het niet aan om het schip te draaien. Het lukt Jan maar net, of beter net niet. De boegspriet raakt een scepter van de reling van de andere boot. Er komt een wilde man naar buiten gestormd die Henneke begint uit te schelden, gelukkig snapt hij wel dat hij de lijn die zij in haar handen houdt aan moet nemen en vast moet leggen aan de steiger. Jan gaat kijken wat de schade is. Er zijn schroeven losgetrokken, Het blijkt een constructie probleem van de zelfgebouwde boot. Het is een hout-epoxy schip en de scepters zijn al vaker losgeraakt. De man baalt als een stekker. Altijd moeten ze zijn schip hebben, zegt ie. Nu moet hij weer aan de gang , wat hij ook onmiddellijk doet. Jan begrijpt zijn probleem wel en verontschuldigd zich maar de man is op dat moment ook door zijn vrouw niet te bedaren. Later valt het wel weer mee gelukkig.
Diesel en boodschappen? vergeet het maar. Dat was twee jaar geleden, de winkel is gesloten en de milieu eisen maken diesel in de haven een te kostbare zaak voor de zeilclub. Maar mevrouw de havenmeester wil ons met haar auto wel naar het tankstation op en neer rijden, een paar jerrycans heeft ze ook. Er is een bakker, en even verderop een visser met restaurantje. Daar eten we heerlijke zalm met aardappelsalade en een glas wijn dat half zo duur is als het hele menu inclusief koffie.
Het adres voor de nieuwe blog (2010) staat op een nieuwe locatie!
http://www.zeilschiplena.blogspot.com
